Erzurum oldu da mekanım yurdum
Bir kan sebep oldu bilinmez derdim
Öleceğimi zaten rüyamda gördüm
Garip anam yavrum diye ağlasın
Ecelim yetti de yüreğim sızlar
Bacım Fadime de beni çok özler
Validem ağlayıp yolumu gözler
Saçlarını yolsun bana ağlasın
Bir kor ateş düştü tatlı canıma
Gelen yoktur giden yoktur yanıma
Selamımı söylen Fatiye karıma
Yollara bakarak bana ağlasın
Vadem tamam oldu ecelim yetti
Belki de Fatiyem beni unuttu
Eyvah kahpe felek ocağım battı
Derdimi duyanlar bana ağlasın
Aşıklar derdime destanlar yazsa
Pederim de yok ki derdime baksa
Bir evladım yoktur ocağım yaksa
Batan ocağıma herkes ağlasın
Validem de gayrı mektup atmasın
Fatiye'm de el sözüne bakmasın
Evimin üstünde baykuş ötmesin
Virane evimi gören ağlasın
Seneler bitmedi dolmadı ayım
İsmim Emin'dir de Kalaba köyüm
Ruhum teslim ettim ılıdı suyum
Yolumu gözleyen dostlar ağlasın
Gelecek desinler beni sorana
Battı şu ocağım döndü virana
Benden selam olsun Aşık Duran'a
Yazıp destanımı bana ağlasın
Aşık Duran Şahin Avanos Nevşehir, Avanos'a aittir. Aşık Duran Şahin, Hakikat Methiyeleri, Karadeniz Matbaası, Ankara 1955, s. 24-26; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yay., Mayıs 2003, s. 397-398.
