Kekliği vurdum daşda aman
Akıl kalmadı başda
Beni verdiler dosta aman
Söğüt’te zeybeğim sensin
(Söğütte efem yar sensin)
Kekliğim uçuverdi aman
Kanadın açıverdi
Elin kızı (oğlu) değil mi aman
Bırakıp kaçıverdi
Bırakıp kaçıverdi
Kekliği vurdum kalkmaz aman
Kanı göl olmuş akmaz
Gidi efenin kızı aman
Dönüp ardına bakmaz
