Eğin Manileri
Hasbahçeye kırmızı gül dikesin
Ben cahilim beni kimler eğlesin
Sabahın erinden uçan turnalar
Efkarımı nazlı yare söylesin
Hasbahçenin gülü naz ile açar
Güzellik igreti gelirde geçer
Elagözlerini sevdiğim ağam
Senden ayrı günüm ah ile geçer
Hasbahçenin süsü kırmızı güldür
Bülbül ahvalimi yarime bildir
Görün müyon dünya malı gözüme
Yarimi gönder de yüzümü güldür
Hasbahçeye kazdırmışım bir havuz
Etrafına diktim gül ile nevruz
Kömürgözlerini sevdiğim ağam
Gittin gurbet ile kaldım yalanız
Hasbahçede yine güller sararmış
Kırmızıgül çevre yanın har almış
Bana derler niye böyle şaşkınsın
Aklımı başımdan nazlı yar almış
Hasbahçede güller solduda gitti
Ağlamadı gözü doldu da gitti
Ne ben yardan doydum nede yar benden
Altı ay olmadan koydu da gitti
Halimi arz edem nazlı yar sana
Çok cefa çektirme yazıktır bana
Elagözlerini sevdiğim ağam
Senden ayrı hergün azaptır bana
Halimi yazarken doldu gözlerim
Çoktur ama yazmadım sözlerim
Elagözlerini sevdiğim ağam
Derdim çoktur derunumda gizlerim
Hasretinle çok akıttım yaşımı
Nere alıp gidem garip başımı
Kadirmevlam acep o gün olurmu
Yar ile yastığa koyam başımı
Her doktora ben yaramı açamam
Kuş olupta kanatlanıp uçamam
Elagözlerini sevdiğm ağam
Ölürüm bende senden geçemem
Her sabah her sabah gelip geçersin
Kanımı kadehe koymuş içersin
Elagözlerimi sevdiğim ağam
Ne candan seversin ne vazgeçersin
Her sabah her sabah çıkarım dama
Nazlıyar uzakta görünmez bana
Öt ki şaki bülbül yarim uyana
Can gerek ki bu sevdaya dayana
