Arpalar kara kılçık
Dama çıkma baş açık
Eger göynün bendeyse
Bohçayı al yola çık
Arpalar filiz oldu
Halim yare arz oldu
Senden gayrı seversem
Ölüm bana farz oldu
Arpa ektim biçemem
Yol göründü geçemem
Dünya dolu kız olsa
Sevdiğimden geçemem
Bağçada duman tüter
Yar bülbül gibi öter
Güzellerin döşünde
Yapraksız elma biter
Başı belalı yarim
Kaşlar hilalı yarim
Sana nasıl doyarım
Gönlüm düşeli yarim
Çıktım dağın düzüne
Baktım öte yüzüne
Gördüm ki yar darılmış
Uymuş eller sözüne
Ali Aydınoğlu Gaziantep Halay. Gaziantep Folkloru, Ferruh Arsunar, TC MEB Eski Eserler ve Müzeler Umum Müdürlüğü Yayımlarından Seri II Sayı 7, İstanbul, 1962, s. 105
