Nalesin gör can ü tenin
Bir bülbülüyüm gülşenin
Ben ne gedayım sultanım
Söyleten lütfündür senin
Medheylerim her dem seni
Kıldım fida can ü teni
Budur niyazım sultanım
Bahşişle mesrur et beni
Olalım bu söze kail
Lütf-i Hüda’ya yok hail
Bekçi kulun bekler beyi
Olmağa ihsana nail
Bekçi su gibi akıyor
Fenere mumlar yakıyor
Bahşiş gelir daim
Bekçi yollara bakıyor
Bekçinin ağırdır başı
Ayağı görmüyor taşı
Bahşiş deyü baka baka
Bekçiniz de oldu şaşı
Gülşen-i dehrin gülüdür
Bağ-ı cihan sümbülüdür
Lütfünü ümid eylemiş
Bekçiniz ihsan kuludur
Hane-i dil ma’mur olsun
Daim gönül mesrur olsun
Yarın gece sohbet baki
Bu kadarca ma’zur olsun
Muhtar Yahya Dağlı İstanbul C.H.P. Eminönü Halkevi, Kütüphane ve Yayın Kolu, Destan Serisi 1 – İstanbul Mahalle Bekçilerinin Destan ve Mani Katarları – Derleyen: Muhtar Yahya Dağlı – Basan ve yayan: Türk Neşriyat Yurdu – İstanbul – 1945.
