Gül imbikten süzülür
Elâ gözler büzülür
Çektiğimi yüklenseler
Dağlar bile ezilir.
Gülün budağı kanar
Dalına bülbül konar
Gurbet ele düşeli
Yanar yüreğim yanar
Halı dokurum halı
Yarin yollarına
Her rengini koydum
Halının dallarına
Halıları kurulu
Yumakları sarılı
Kızlar halıyı kesememiş
Babaları darılır
Karşıdan gel göreyim
Eline gül vereyim
Senin gibi soysuza
Nasıl gönül vereyim?
Sarı kavun dilimi
Kim ağlattı yârimi?
Gülümü ağlatanlar
Göze alsın ölümü
Yazmasında gül oya
Sevmedim doya doya
Yâr yolun beklerim
Günleri saya saya
Haber saldım karadan
Dağlar kalksın aradan
Hasretine dayanamam
Kavuştursun yaradan.
Güllüye gittim atlı
Bir elma yedim tatlı
Nasip etsin yaradan
İkimizi de muratlı.
Esmedim yeller gibi
Azmadım güller gibi
Yana yana kül oldum
Kurumuş bağlar gibi.
İnliyorum yel gibi
Kaçma benden el gibi
Can evimden vuruldum
Akar yaşım sel gibi.
Patlıcana su saldım
Kendim uykuya daldım
Taksiler düüt dedikçe
Ali'm geliyor sandım.
https://ozanali.blogspot.com.tr/2014/03/yoremiz-manileri.html
