Her gelip geçmeye gözüme çarpar
  	Söyler tatlı tatlı dili gelinin
  	Yüzüme misk ile amberler serper
  	Topacık kınalı eli gelinin
  	Türküler söylüyor bilmiyom naz mı
  	Yeşil baş ördek mi yahut da kaz mı
  	Yüz bin kızıl altın verseler az mı
  	Burcu burcu kokar gülü gelinin
  	Aklım gider her görmeye yüzünü
  	Can alıcı sandım ala gözünü
  	Şekere benzettim tatlı sözünü
  	Oğul balı döker dili gelinin
  	Firkati çökeli yanıyor yürek
  	Sallansın bir daha boyunu görek
  	Açılmıştır bakın güllerini derek
  	Elvan kokar sağı solu gelinin
  	Yüzünü görenler oluyor deli
  	Gönül coştu çağlar sanki kar seli
  	Dede’m der ben oldum derdimden deli
  	Üstüme uzandı yolu gelinin
Aşık Dede Ünal Osmaniye 1946 yılında Yaşar Kemal tarafından derlenmiştir. Dede Ünal, Endel (Osmaniye'nin Sumbas ilçesine bağlı) 1330/1914 doğumludur. Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 127.