Kozan dağı çatal matal
Arasında aslan yatar
Çok naz eyleme a güzel
Kirpiklerin sinemi deler
Bülbül bu devran biter
Yol eser yuvan gider
Gurbet elde ölenin
Evine figan gider
Bugün Mayıs'ın onu
Ben bilmem onu bunu
Ya gel öldür beni
Beklemenin yoktur sonu
Köprünün altı ırmak
Su gelir parmak parmak
Her yiğidin karı mı
Al duvaklı gelin almak
Kıza sordum adın ne
Açmamış bir gül dedi
Seni öperim dedim
Askere yakışmaz dedi
Denizin dibi mildir
Beni söyleten dildir
Bir sen söyle bir de ben
Bakalım dertli kimdir
Mendilim dalda kaldı
Gözlerim yolda kaldı
Yârim gelecek diye
Ellerim boşta kaldı
Keten gömlek tendedir
Saçakları yerdedir
Dünya güzelle dolsa
Yine gönlüm sendedir
Ben seni pekmez sandım
Yüreğim yakmaz sandım
Yediğim tuz ekmeği
Başıma kakmaz sandım
Ata binesim geldi
Dağı dövesim geldi
Elin oğlu nem olur
Yine göresim geldi
Roman okurum roman
Yazarım zaman zaman
Sevdiğim oğlan da
Yaman mı aman yaman
Altını bozdurayım
Gerdana dizdireyim
İpek mendil değilsin
Göğsümde gezdireyim
Uzun uzun kamışlar
Ucunu boyamışlar
Kara başlı yârimi
Askere yollamışlar
Kaynaklar:
Prof. Dr. Erman Artun, ADANA’DA MÂNİ SÖYLEME GELENEĞİ, https://turkoloji.cu.edu.tr/HALKBILIM/artun_adana_mani.pdf
https://www.adanakulturturizm.gov.tr/TR,60711/maniler.html
