(Kendisi)
  	Ana kızın çok mu idi
  	Bir kız sana yük mü idi
  	Yıkılası Kayseri'de
  	Bir menendim yok mu idi
  	(Kaynanası)
  	Çıktım çınarın bendine
  	Çığırdım kendi kendime
  	Doğan ayın on beşine
  	Anan gelir demedim mi
  	(Anası)
  	Esat gel yanıma otur
  	Memmet kazma kürek getir
  	Gariptir ak Medine'm
  	Mezarın ucundan yatır
  	Mezarının üstünü açtım
  	Göğsünün düğmesin' çözdüm
  	Yavrum benden vaz mı geçtin
  	Amanın kuzum amanın
  	Bezirgan değil mi göçen
  	Tüccar değil mi bohça açan
  	Analık değilim geçem
  	Ananım kızım ananım
  	Deveye vururlar tuzu
  	Yüreğime düştü sızı
  	Benden size vasiyet
  	Gurbet ele vermen kızı
  	Böyle olduğun' bilemedim
  	Bir düşceğiz göremedim
  	Baban olsa salar idim
  	Kardeşini salamadım
  	Evimizin önü arpa
  	Arpaya yayılır görpe
  	Baban olsa gelir idi
  	Kırat başın' çarpa çarpa
  	Karlı dağlar karlı dağlar
  	Kar erir suyu çağlar
  	Garib imiş ak Medine'm
  	Basmac'oğlun durmaz ağlar
  	Şu tepede bir harmancık savrulur
  	Küreği yok yabası yok yeli yok
  	Garib imiş ak Medine'm
  	Emmisi yok dayısı yok eli yok
Görpe, kuzu anlamına gelmektedir. Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 166-167