Aşağ'dan yukarı tırmandım geldim
Şirindir dillerin eğlendim kaldım
Vebalım boynuma işte ben öldüm
Ölürsem mezarım göğsüne kaz kömür gözlüm
Aşık olan aşıklar da bilir alasın'
Kalem sandım kaşlarının karasın'
Orda burda kul mu ararsın
İşte ben kuluna gül kömür gözlüm
Aşık olan aşıklar billir suçunu
Cennet sandım kız göğsünün içini
Taramış zülüfü de dökmüş saçını
Zülüf zülüf üstünde de tel kömür gözlüm
Yüce dağ başı da duman ile kar imiş
Yardan ayrılması ne berk zor imiş
Karakaş üstünü duman bürümüş
Al yanağın çevreleri bal kömür gözlüm
Der Karac'oğlan Halep'in çevresi gül ile diken
Ayrılık değil mi vay belimi büken
Sinemi sinene sarayım der iken
Gene saramadım kal kömür gözlüm
Karacaoğlan Çukurova yöresine ait olan bu türkü, Yaşar Kemal tarafından derlenmiştir. Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 49 Diğer kaynaklarda Karacaoğlana ait böyle bir şiire rastlanılmamıştır. Ölçüd urak kafiye gibi bozukluklara da sahip olan bu şiir Karacaoğlan'ın bir şiirinden bozulma bir şiir özelliği göstermektedir. https://www.turkudostlari.net/liste.asp?x=1&abc
