Maraş’tan seğmen yörüdü
 Aksu’ya geldi oturdu
 Yalanımış yalan dünya
 Hatça kızı sel götürdü
 Seğmen gedikten aşmadan
 Düğün yemeği pişmeden
 Kurumamış yaş duruyor
 Kına çapı çeşmede
 Elinde gümüş bardağı
 Gelmiş çıkıyor çardağı
 Varın söylen güveyisine
 Boş gerdeği beklemesin
 Kim ola güvey vekili
 Mevla’mdan almış akılı
 Hatça’m gelin oldum diye
 Akşamdan kesmiş kekili
 Ağlar gözüm söyler dilim
 Ben görmedim böyle ölüm
 Soyka galdı Hatça kızdan
 On beş halı yedi kilim
 Aşık Hüseyin’im kanmıyor
 Bülbül boş dala konmuyor
 Varın bakın Hatça kıza
 Guşluk olmuş uyanmıyor