Hele feleğin kastına
Derdim çoktur dert üstüne
Hürüyü gelin alır da
Mor giydir'rim al üstüne
Kızlar halaya dizildi
Belim kemikten üzüldü
Kahırlanma hatun kızım
Oyun anandan bozuldu
Kızlar deveyi donatsın
Bizim Kamer Emiş ile
Hürüyü gelin alırım
Heril örgü gümüş ile
Atın sikkesini çekin
Seğmenler dışarı çıkın
Bugün de cuma gecesi
Elinin kınasın yakın
Durdu da yoluna dursun
Ben onu yolum bilirim
Hürüyü gelin alır da
Üzengilik dana ver'rim
Memed de gitti Yemene
Ben onun yolun bilirim
Öğüt verme Cihangiroğlu
Gelini Osmana alırım
Kadanı alayım Hürü
Döküldü yüzünün nuru
Ağana kızım ağana
Hemiteden yönü beri
Yedi oğlan anasıydım
İki elimde iki değnek
Hürü gelini alır da
Giydiririm keten gömlek
Kucağımda yok bebeğin
Bakım da gönül eğleyem
Şu Yemenin yolu uzak
Çıkam da yolu değneyem
Ağlama Meryem ağlama
Sen onu öyle söyleme
Yedi oğlumdan kıymetlisi
Kurban olayım ağlama
Ak elleri beze beze
Püskül de başında hoza
Hürü yayladan geliyor
Şu yollardan toza toza
Sabahleyin erden kalktı
Kolçağı koluna taktı
Kadanı alayım Eşe
Potuk sürdü nergis koktu
Evimizin ardı bahçe
Pazardan alırlar bohça
Yerinme sen hatun kızım
Büyük ağan döker akça
Elif Hanım Osmaniye Osmaniye, Gökçedam Köyü'ne aittir. Yaşar Kemal tarafından derlenmiştir. Üzülmek, kopmak; Heril, ipek; Üzengilik, gelin ata binerken ve damat evine inerken geline verilen armağandır. Ağıtlar, Yaşar Kemal, Adam Yayınları, İkinci Basım, 1997, s. 182-183.
