Koyun gelir yata yata
Çamurlara bata bata
Gelin Ayşe'm sele gitmiş
Yosunları tuta tuta
Aman Ayşe'm yaman Ayşe'm
Dağlar başı duman Ayşe'm
Uzat Ayşe'm kollarını
Ver ağzıma dillerini
Nöbet nöbet bekliyoruz
Hanım Ayşe'm yollarını
Aman Ayşe'm yaman Ayşe'm
Dağlar başı duman Ayşe'm
Koyun gelir seke seke
Kulağında elmas küpe
Ben yarimden ayrılmazdım
Ayırdılar çeke çeke
Aman Ayşe'm yaman Ayşe'm
Dağlar başı duman Ayşe'm
Koyun gelir kuzuyunan
Ayağının tozuyunan
Gelin Ayşe'm sele gitmiş
Yanı çifte kuzuyunan
Aman Ayşe'm yaman Ayşe'm
Dağlar başı duman Ayşe'm
***
Mehmet Özbek, "Folklor ve Türkülerimiz" adlı
kitabında türküye ek olarak şu dörtlüğü
aktarmaktadır (Yayın No.91, s.312)
Kara çadır eğmeyinen
Göğsü sedef düğmeyinen
İnsan kendin sele m'atar
Kayınbaba döğmeyinen
Hasan Küpeli Sivas Gelin Ayşe adıyla da bilinen bu türkü, bazı kaynaklarda yöre olarak Adana, kaynak olarak Aziz Şenses şeklinde veriliyor. Ayrıca türkü Anadolu'nun çeşitli yerlerinde benzer ya da az farklı ezgilerle söylenmektedir. Evlerinin Önü – Cahit Öztelli, s.441.
