Aglarım yaşlar gider
Dursam yoldaş gider
Vazgeçmem nazli yârdan
Bilsem başım gider
(Visoko Malo Köyü / Ustrumiça)
Dağlara çikayim ben
Yollara bakayim ben
Bir gün hasretine dayanamadım
) Aylara nice dayanayim ben (Ohri)
Bahçede çiçeksın
Sen benı öldüreceksın
Gece gündüz beklerim
Diver ne zaman geleceksın
(Buçim Köyü / Radoviş)
divermek: deyivermek
Kara üzüm salkımda
Yârım burda saklama
Ya çikarın yârımi
Ya aldırıyorum aklımi (Köprülü)
Ey gülüm ala beni
Saçımı ba’la benim
Alk içinde gül süle
Kenarda avla beni
(Konçe Köyü / Radoviş)
alk: halk; ba’lamak: bağlamak; sülemek: söylemek
Bizim evin önünde
Küçük limon ağacı
Doktorlarda bulunmaz
Kara sevda ilacı
(Başıboz Köyü / Valandovo)
Ağaçta ayva sallanır
Yere düşer ballanır
Şindi moda çikmiştır
Kız oğlani yalvarır
(Ohri)
şindi: şimdi
Daglarda kara üzüm
Seukmi dizim dizim
Yâr geçmiş gürmemişim
(Kalkandelen)
gürmek: görmek; seukım: salkım
Beşlik
Baş üstümi yıkadım
Yıkadım buruşmiyor, oy
Yârimin resmi bende
Gülüyor konuşmiyor, oy
Oy filiz, ayrılık günlerimiz, oy
(Durlombosu Köyü / Ustrumiça)
Kaynak: https://erdemahmet.blogspot.com.tr/2010/05/makedonya-turkleri-anonim-sozlu-halk_4202.html
