Amanın arkadaşlar amanın
 Gitceğimiz yollar bir namlu yoldur bir namlu yoldur
 Tatar deresini de varınca dizgini doldur
 Mehmet Çavuş da der ki
 Yüreğim çatal yüreğim çatal
 Cephane belimde tam yedi katar
 Göklerde uçan da kuş olsan martinim yeter
 Garalarda dem olsa kır atım tutar
 Kürtoğlu da der ki yiğitlik kadim
 Dersim dağlarında söylenir adım
 Senin gibi de çavuşların kırkını yedim
 Teslim et de martinini geç Mehmet Çavuş
 Kıyarım da Canını geç Mehmet Çavuş
 Mehmet Çavuş da der ki
 Alaman elimden beşliden beter
 Attığım da kurşunlar dağları yeter
 Garalarda dem olsan kır atım tutar
 Kürtoğlu da derki alaman elinde
 Son sistem atladım daşa
 Attığımda kurşunlar gitmiyor boşa
 Şimdide dene kuzgunlar leşe
 Aldı bir fişek nasibin olsun der Mehmet Çavuş sana
 Mehmet Çavuş da der ki amanın arkadaşlar amanın
 Beni götürün beni götürün
 Sağıma soluma da yastık getirin
 Nazire hanıma da baş ucuma getirin
 Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş
 Amanın arkadaşlar amanın akıyor ganım
 Kır atımın üstünde çıkıyor canım
 Daha da duymadın mı Nazire Hanım
 Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş
 Amanın arkadaşlar amanın
 Yazıldı evraklar çilleler doldu çilleler doldu
 Sıladan da çıkalı tam yedi yıl oldu
 Kuzularım evde hep yetim kaldı der Mehmet Çavuş
 Amanın arkadaşlar amanın
 Biçildi kefenim ılıdı suyum ılıdı suyum
 Valide peder duymadan Kabire koyun kabire koyun
 Yarelerimde koygun dertlerim algın der Mehmet Çavuş