Bana gül diyorlar neme güleyim
Ağlamak şanıma düştü neyleyim
Ellerin çiçeği allı yeşilli
Şu benim çiçeğim soldu neyleyim
Ulu sular gibi gözüm çağlayan
Mahrum kalmaz özün hakka bağlayan
Yar yitirmiş yana yana ağlayan
Akıbet boşuna geldi neyleyim
Pir Sultan Abdal’ım kırklar yediler
Bu yolu erkanı onlar kurdular
Allah verdiğini almaz dediler
Bana verdiğini aldı neyleyim
