Aha bülbül nedir senin figanın
Yaz bahar aylarında göçen ağlama
Ala karlı mor sümbüllü yaylanın
Soğuk sularından içen ağlama
Gene dumanlandı dağların başı
Durmayıp akıyor çeşmimin yaşı
Hindi Yemen’inden ipek kumaşı
Giyinip karşımda duran ağlama
Gün günü de yüz seyirden doğarsın
Doğar doğar enginine değersin
Kömür gözlüm niçin yüzün eğersin
Kendi yaren yüzü güleç ağlama
Elb’oğlu’m der ki neyledim n’ettim
Sürdüler sürgüne de Yemen’e gittim
Gene şu ellerime darlığa yettim
Eskiki günlerimi bilen ağlama
