Aşireti düşmüş yola
Yağmurda ıslanı ıslanı
Ağayı isterler senden
Güllü sen n'ettin aslanı
Elli adamınan otursa
Verir lokanta harçlığın
Şöyle vezirden ayrılan
Yavrum alamaz dışlığın
Felek bize etti kastı
Odasında kaplan postu
Ağa göçün ayrı çekmiş
Hep duysun yaranı dostu
Kalkar odasın' gezerim
Görmezsem umut üzerim
Alnıma kara bağlarım
Hacı evlenirken çözerim
Kadan alayım yelek
Ablak yüz de hançer bilek
Sen olmazsan yalınızım
Gayri viran kalır salak
Enni döşte gözler söbe
Ateş düştü yandı oba
N'ettin benim yalınızı
Senden istiyorum ebe
Evin' tutturmuş keliğe
Benzer Hazreti Ali'ye
Halbur'a hayma tutturur
Davet verirdi valiye
Bin adama günlük verir
Salakta atın' gezdirerek
Aşara davet verir
Çifte kısır yüzdürerek
Kimse bu yavruma uymaz
Hasmının lafın' duymaz
Acar tabut çaktırırım
Ağa her tabuta sığmaz
Azrail etmiş baskın
Hava azgın yeli keskin
Yüreğime dert oluyor
Dayılara gitti küskün
Eli cömert dili tatlı
Yedilere kavuşturur
Kimse olamaz yavrum gibi
Kanlıları barıştırır
Patoz motor ağlaşıyor
Ağamızı bul diyorlar
Ali Mehmet kaldırmıyor
Öfkemizi al diyorlar
Kurban olayım adına
Kardaş doymadım tadına
Yalınızım biriciğim
Neden kaldım ardında
Andırın'ın çok sevilen, hayırsever ağası İsmail Kılıç'ın ölümünden sonra ünlü ağıtçı Hasibe Hatun tarafından söylenmiştir. . Sarı Defterdekiler: Folklor Derlemeleri, Yaşar Kemal, Birinci Basım, s. 188-190
