Caminin mazini yok
İçinin düzeni yok
Çok memleketler gördüm
Konya'dan güzeli yok
Yörü elmasım yörü
Kalma yolundan geri
Zehir olsa içerim
Gerdendan akan teri
Yörüdü yar yörüdü
Dağı duman börüdü
Alacaksan al beni
Cahil ömrüm çörüdü
Elinde gümüş şamdan
Kaldır perdeyi camdan
Al loveri vur beni aman
Ben usandım bu candan
İlan aktı kamışa
Bir su verin yanmışa
Yanmış suyu neylesin
Yarinden ayrılmışa
İlan akli kareli
Sinem hançer yareli
Ben bir şahan uçurdum
On yedi yerinden yareli
Ahmet Çopur Konya Mazin: Müezzin; Lover: Bir çeşit silah. Şedaraban makamındadır. Fakirlik ve yokluk dönemi, türkülerin doğuşuna sebep olmuştur. Konya İli Halkiyat ve Harsiyatı (1926).
