Dertliyim dedim de hasta mı sandın
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Sefil gezerim de yasta mı sandın
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Ne gayet hastayım ne gayet sefil
Olmadın halimden bilmedin gafil
Derde salan derununda bir tıfıl
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Eyvallah aşıka kelamı Hak'tır
Dünya kahrı için derdimiz yoktur
Lakin dert demenin manası çoktur
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Men derim ki menim derdim aşk derdi
Yad el der ki kazma kürek taş kırdı
Esredip coşurup böyle aşk verdi
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Bülbül olup konsam gülden güllere
Balık olup dalsam gölden göllere
Seyyah olup gitsem ilden illere
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Tutiya ilmine meylimi versem
Aşk ile mest olup nağralar ursam
Nice bunun gibi çileler görsem
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Hafız Kamil bu kelamı doğuran
İstanbul ilinde Hayder bağıran
Peşti midir hal eyleyip yoğuran
Menim derdim Şah-i Merdan Ali'dir
Divriğili Hafız Kamil Divriği Divriği Şairleri – İbrahim Aslanoğlu, s.31-32.
