Nice beyler kapısına inerdi
Şükrü Ağa da dehşet ata binerdi
Karısı Hürü de boyun severdi
O da benim için ağlar mı acep
İyi olurum belki ümidi kesmen
Şu koca köy bana olmuştu hasman
Sana diyom sana amucam Osman
O da benim için ağlar mı acep
Yükledim yükümü eyledim demet
Muraz almak için çok çektim zahmet
Canım ciğerim kardeşim Ahmet
O da benim için ağlar mı acep
Ankara'dan geldim hastayım yine
İki körpe kızım Ayşe Raziye
Yasımı tutsun da hemşirem Döne
O da benim için ağlar mı acep
Bende Hüseyin'in derdinden gittim
Bu derdin elinden eridim bittim
Hasan'ı Hüseyin'e emanet ettim
O da benim için ağlar mı acep
Kapatmayın odamı daim işlesin
Kuzularım ağlamayı boşlasın
Kır atım da acı acı kişnesin
O da benim için ağlar mı acep
Gözüme göründü Karakuyu düzü
Ecel unutturur oğulu kızı
Âşık Duran söyler acıklı sözü
O da benim için ağlar mı acep
Erol Sert Kırşehir Erol Sert, Mucur, Karakuyu Köyü, 1963 Doğ. Fak. Mez. Memur; Hüseyin Sert, Mucur, Karakuyu Köyü, 1926-1984, İlkokul; Öyküleriyle Kırşehir Türküleri, Destanları, Ağıtları – Baki Yaşa Altınok, Oba Yayıncılık, Mayıs – 2003, Ankara, s.348-349.
