Tuna boylarında sıra serviler,
Tan yeli estikçe sessiz ağlarmış,
Gül bahçelerinde baykuşlar öter,
Şu viranelikler eski bağlarmış.
Namazgâh bir otluk kalmamış taşı,
Çeşmelerden akan kanlı gözyaşı,
Orda bir güzel var, çatılmış kaşı,
Ak alnına kara çatkı bağlarmış.
Kırık minarelerden duyulmaz ezan,
Hep ocaklar sönmüş devrilmiş kazan,
Bir inilti duydum, sandım bir ozan,
Sesime ses veren karlı dağlarmış.
Söğüt dallarında hasta serçeler,
Eski akın destanını heceler.
Tuna ağlıyormuş bâzı geceler,
Göğüsünde kefensiz şehitler varmış.
………………………………………………….
Haydi eski ozan, al sazı ele,
Düşmanlar içine düşsün velvele,
De ki: Hor bakmayın bu durgun sele,
O, yetmiş bir kavme akın çıkarmış.
M. Fuat Köprülü, Balkan Öğrenci Mektubu, Sayı-3, 1995-96, 48.
Hayriye Süleymanoğlu Yenisoy, Türkiye Dışındaki Türk Edebiyatları Antolojisi, 8, Bulgaristan Türk Edebiyatı, Ankara, 1997, 122
